Ik sta tegenover haar als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid. Haar hoofd kleurt rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt.
Ik sta tegenover haar als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid. Haar hoofd kleurt rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt.
Ik sta tegenover haar als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid. Haar hoofd kleurt rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt.
Zes maanden lang werkte ik als woningfotograaf. Ik reed 11.000 km, bezocht 2-4 huizen per dag, en ontmoette zo'n 350 families. Sommige mensen wilden een groter huis. Sommigen verkochten het huis van hun overleden kind. Of waren gedwongen hun huis te verkopen, zonder dat ze wisten waar ze terecht zouden komen. Veel van de ontmoetingen die ik had waren diepgaand, emotioneel, eng of mooi, hoe kort ze ook duurden. Ik heb ze gevangen in een collectie verhalen. Dit zijn er een paar.
Ik sta tegenover haar, met nog geen twee meter tussen haar en mij in, als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid, slikt enkel een paar keer hard. Haar hoofd kleurt diep rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt. Ik hang mijn camera om mijn nek, geef haar de volle aandacht; de woonkamer waar we in staan fotografeer ik straks wel.
‘Sorry,’ breng ik uit. ‘Als ik dat had geweten, had ik er niet naar gevraagd.’
Zes maanden lang werkte ik als woningfotograaf. Ik reed 11.000 km, bezocht 2-4 huizen per dag, en ontmoette zo'n 350 families. Sommige mensen wilden een groter huis. Sommigen verkochten het huis van hun overleden kind. Of waren gedwongen hun huis te verkopen, zonder dat ze wisten waar ze terecht zouden komen. Veel van de ontmoetingen die ik had waren diepgaand, emotioneel, eng of mooi, hoe kort ze ook duurden. Ik heb ze gevangen in een collectie verhalen. Dit zijn er een paar.
Ik sta tegenover haar, met nog geen twee meter tussen haar en mij in, als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid, slikt enkel een paar keer hard. Haar hoofd kleurt diep rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt. Ik hang mijn camera om mijn nek, geef haar de volle aandacht; de woonkamer waar we in staan fotografeer ik straks wel.
‘Sorry,’ breng ik uit. ‘Als ik dat had geweten, had ik er niet naar gevraagd.’
Zes maanden lang werkte ik als woningfotograaf. Ik reed 11.000 km, bezocht 2-4 huizen per dag, en ontmoette zo'n 350 families. Sommige mensen wilden een groter huis. Sommigen verkochten het huis van hun overleden kind. Of waren gedwongen hun huis te verkopen, zonder dat ze wisten waar ze terecht zouden komen. Veel van de ontmoetingen die ik had waren diepgaand, emotioneel, eng of mooi, hoe kort ze ook duurden. Ik heb ze gevangen in een collectie verhalen. Dit zijn er een paar.
Ik sta tegenover haar, met nog geen twee meter tussen haar en mij in, als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid, slikt enkel een paar keer hard. Haar hoofd kleurt diep rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt. Ik hang mijn camera om mijn nek, geef haar de volle aandacht; de woonkamer waar we in staan fotografeer ik straks wel.
‘Sorry,’ breng ik uit. ‘Als ik dat had geweten, had ik er niet naar gevraagd.’
Zes maanden lang werkte ik als woningfotograaf. Ik reed 11.000 km, bezocht 2-4 huizen per dag, en ontmoette zo'n 350 families. Sommige mensen wilden een groter huis. Sommigen verkochten het huis van hun overleden kind. Of waren gedwongen hun huis te verkopen, zonder dat ze wisten waar ze terecht zouden komen. Veel van de ontmoetingen die ik had waren diepgaand, emotioneel, eng of mooi, hoe kort ze ook duurden. Ik heb ze gevangen in een collectie verhalen. Dit zijn er een paar.
Ik sta tegenover haar, met nog geen twee meter tussen haar en mij in, als ze begint te huilen. Ze maakt nauwelijks geluid, slikt enkel een paar keer hard. Haar hoofd kleurt diep rood, waardoor haar lichtgrijze, korte krulhaar erop gephotoshopt lijkt. Ik hang mijn camera om mijn nek, geef haar de volle aandacht; de woonkamer waar we in staan fotografeer ik straks wel.
‘Sorry,’ breng ik uit. ‘Als ik dat had geweten, had ik er niet naar gevraagd.’
Voor nu blijf ik nog even in de auto zitten. Ik draai de achteruitkijkspiegel om naar mezelf te kijken, alsof ik naar een foto van mij op een cameradisplay kijk. Grote, bruine ogen, sproeten die zoals gewoonlijk na de zomer lichter worden, donker haar met blonde highlights, te vrolijk voor het begin van de winter. Zigzagging Toward the Light staat aan, een van mijn lievelingsnummers. Iedere keer dat Conor Oberst ‘home is a perjury, a parlor trick, an urban myth,’ zingt, voel ik me alsof ik eindelijk een waarheid heb ontrafeld die ik zelf nooit onder woorden heb kunnen brengen.
Voor nu blijf ik nog even in de auto zitten. Ik draai de achteruitkijkspiegel om naar mezelf te kijken, alsof ik naar een foto van mij op een cameradisplay kijk. Grote, bruine ogen, sproeten die zoals gewoonlijk na de zomer lichter worden, donker haar met blonde highlights, te vrolijk voor het begin van de winter. Zigzagging Toward the Light staat aan, een van mijn lievelingsnummers. Iedere keer dat Conor Oberst ‘home is a perjury, a parlor trick, an urban myth,’ zingt, voel ik me alsof ik eindelijk een waarheid heb ontrafeld die ik zelf nooit onder woorden heb kunnen brengen.
Voor nu blijf ik nog even in de auto zitten. Ik draai de achteruitkijkspiegel om naar mezelf te kijken, alsof ik naar een foto van mij op een cameradisplay kijk. Grote, bruine ogen, sproeten die zoals gewoonlijk na de zomer lichter worden, donker haar met blonde highlights, te vrolijk voor het begin van de winter. Zigzagging Toward the Light staat aan, een van mijn lievelingsnummers. Iedere keer dat Conor Oberst ‘home is a perjury, a parlor trick, an urban myth,’ zingt, voel ik me alsof ik eindelijk een waarheid heb ontrafeld die ik zelf nooit onder woorden heb kunnen brengen.
Tijdens de twee uur durende file lachte ik naar elf mensen in zes auto’s. Vijf mensen lachten terug.
Tijdens de twee uur durende file lachte ik naar elf mensen in zes auto’s. Vijf mensen lachten terug.
Tijdens de twee uur durende file lachte ik naar elf mensen in zes auto’s. Vijf mensen lachten terug.
De zolder van het tweede huis dat ik vandaag fotografeer mag niet op Funda komen te staan omdat de bewoners daar slangen kweken. Ze hebben plastic ladekasten vol met de dieren. Grote slangen, baby slangen, blauwe slangen, groene slangen en muizen die als lunch voor de slangen dienen. Ik mag een van de oranje slangen aanraken. Hij is zachter dan ik had verwacht.
De zolder van het tweede huis dat ik vandaag fotografeer mag niet op Funda komen te staan omdat de bewoners daar slangen kweken. Ze hebben plastic ladekasten vol met de dieren. Grote slangen, baby slangen, blauwe slangen, groene slangen en muizen die als lunch voor de slangen dienen. Ik mag een van de oranje slangen aanraken. Hij is zachter dan ik had verwacht.
De zolder van het tweede huis dat ik vandaag fotografeer mag niet op Funda komen te staan omdat de bewoners daar slangen kweken. Ze hebben plastic ladekasten vol met de dieren. Grote slangen, baby slangen, blauwe slangen, groene slangen en muizen die als lunch voor de slangen dienen. Ik mag een van de oranje slangen aanraken. Hij is zachter dan ik had verwacht.
Ik heb aan meerdere eigen projecten gewerkt. Bijvoorbeeld Toen ik ontwaakte was iedereen duizend stappen verder, YOLO en Dagboek van een fotograaf. Bekijk ze eens!
Ik heb aan meerdere eigen projecten gewerkt. Bijvoorbeeld Toen ik ontwaakte was iedereen duizend stappen verder, YOLO en Dagboek van een fotograaf. Bekijk ze eens!
Ik heb aan meerdere eigen projecten gewerkt. Bijvoorbeeld Toen ik ontwaakte was iedereen duizend stappen verder, YOLO en Dagboek van een fotograaf. Bekijk ze eens!
Contact me via: